We współczesnej klimatologii (zwłaszcza bioklimatologii) właściwości klimatu coraz częściej ocenia się na podstawie zespołowych wskaźników klimatycznych, ujmujących w jedną kompleksową wielkość wpływ kilku elementów meteorologicznych na reakcję ustroju ludzkiego.

Najlepiej poznanym i najczęściej stosowanym wskaźnikiem jest ochładzanie suche i wilgotne. Ochładzanie suche jest miernikiem utraty ciepła z powierzchni organizmu pod wpływem temperatury powietrza i prędkości wiatru, a wilgotne także pod wpływem niedosytu wilgotności powietrza.

Katatermometr Hilla jest termometrem cieczowym przeznaczonym do pomiarów wielkości ochładzania przy średniej temperaturze ciała człowieka (36,5°C). Przyrząd składa się z wąskiej kapilary zakończonej od dołu cylindrycznym zbiorniczkiem. Część górna kapilary jest rozszerzona i tworzy dodatkowy zbiorniczek. Skala termometru jest bardzo uproszczona i posiada jedynie dwie kreski, z których dolna odpowiada 35°C, a górna 38°C.

Przy wykonywaniu pomiaru prędkości ochładzania należy zanurzyć dolny zbiorniczek katatermometru w ciepłej wodzie o temperaturze 70-80°C i tak długo podgrzewać, aż rozszerzająca się pod wpływem ciepła ciecz wypełni 1/3 objętości zbiorniczka górnego. Po wyjęciu przyrządu z wody osusza się go szybko i starannie miękką szmatką i zawiesza nieruchomo na statywie. W czasie pomiaru katatermometr musi być osłonięty przed bezpośrednim padaniem promieni słonecznych, nie może być natomiast osłonięty przed ruchem powietrza.

Obserwator powinien ustawić się zawsze po stronie zawietrznej w stosunku do przyrządu i w pewnej od niego odległości. W powietrzu atmosferycznym katatermometr traci ciepło wskutek promieniowania, przewodnictwa i konwekcji tym szybciej, im niższa jest temperatura otaczającego powietrza, a prędkość wiatru większa. Szybkość opadania słupka cieczy od 38 do 35°C mierzy się przy pomocy stopera, notując ten czas w sekundach z dokładnością do 0,1s. Pomiar powtarza się czterokrotnie, z których pierwszy traktowany jest jako adaptacja przyrządu do określonych warunków pomiaru. Z pozostałych trzech wylicza się średnią arytmetyczna czasu opadania cieczy w zakresie podanego przedziału temperatury.

Dzięki ściśle ustalonym warunkom fizycznym szkła i cieczy katatermometr traci zawsze tą samą ilość ciepła przy ochładzaniu go z 38 do 35°C. Ta ilość przypadająca na 1cm2 powierzchni zbiorniczka oznaczona literą Q (mcal/cm2) nosi nazwę stałej przyrządu i podana jest w metryczce przyrządu lub bezpośrednio na szklanej osłonie katatermometru. Iloraz z podzielenia stałej Q przez średni czas t (z trzech pomiarów) jest wielkością ochładzania H.